Dank voor jullie gastvrijheid, jullie liefde en warmte. Dank voor jullie zorgzaamheid, luisterend oor, geborgenheid, wijze lessen, heerlijke massages en het véél te lekkere eten en alles wat uit jullie hart komt. Hopelijk tot volgend jaar!.

na een week op Atalanta voel ik mij in mijn kracht, is mijn hart weer vol liefde en heb ik nieuwe energie.Ik voel mij herboren.

Ik kwam hier heel moe en enegieloos aan en ga nu weg met veel energie een hele andere kijk op mezelf en mijn leven. Ben mezelf op meerdere punten tegengekomen deze week, maar het was het zoooooooo waard!.

Met een koffer vol bagage ben ik hier aangekomen. Vol met gedachten uit het verleden. Ik ga met een koffer met innerlijke rust weer naar huis. Het was een heerlijke week, echt voor mijzelf.

Ik heb genoten van de week en het geeft me inspiratie om met alle stof aan het werk te gaan.

Voor de 3e keer op APK, en ik weet zeker, ik kom nog eens een week doen. Fijn dat je zo intens op dingen inging en tevens ruimte liet voor emoties en inbreng! Ik heb een fantastische week gehad, met ontzettend veel humor en onbedaarlijk lachen. Dan voel je je rugzak met ‘problemen’ al leger worden. Nanette's kookkunsten verbazen me steeds weer. Dank je wel voor alle heerlijke gerechten!.

Hartelijk dank voor de inspirerende liefdevolle week. Ik zal er nog vaak aan terugdenken!.

Zonder Vorm in het Nu. Als het dauw op onze 1e ochtend op Atalanta zijn druppels aan de nieuwe zonnestralen van de dag gegeven heeft, betreden wij met licht valse schaamte voor het eerst als een onbevangen novice de yogazaal voor ons nieuwe leren, terwijl zachte klanken de ruimte vullen en Jessica vredig in haar eigen zijn ons een warm welkom heet in haar tempel.
De koele Spaanse nacht heeft ons allen de 1e indrukken van elkaar, het hier samen zijn, en het loslaten van ons thuis in stilte laten verwerken. Nu zijn wij in het Nu van toen nog onbekende zielen die elkaar onwennig met het oog van oordeel observeren. En wie van ons durft terug te kijken en te ervaren dat in het toen de vorm van de 1e indruk zich nestelde in onze geest. Zulke verschillende levens gevormd ergens tussen de graden van Malawi en de bijna toendra in de Noorse woestenij om samen in het Nu te leren van vloeiende Mindfulness Yoga bewegingen die ons laten versmelten als groep terwijl onze verstokte adem opnieuw leert stromen in een intens ritme van vullen en loslaten.
Vullen met vernieuwde energie in het los laten van het oude waarbij wij het goede van het oude koesteren en het betere van het nieuwe samen omarmen als zuiver bergkristal dat schittert in ons hart.
Langzaam vallen de lagen van onze vormen om ons heen weg als een mummie die uit zijn doeken van een diep verleden ontwikkeld wordt. Zo zien wij steeds meer de echte mensen in elkaar. Een ervaring die laat zien dat niets is wat het lijkt en wat lijkt niets is.
Zo is Cathelijne geen verstokte oude dame op respectabele leeftijd maar een kwieke freule met een prachtige jonge Spaanse minnaar die haar vurig bemint in volle nachten van teder minnespel. En zo ontpopt Nina zich niet als de strenge kritische, bijna gepensioneerde Wicka Hagen maar als een balsemende, luisterende wijze vol passie voor hen die haar in dit Nu nodig hebben.
En zo komt in een gestaag metronoom ademritme de nieuwe geest in ons allen boven. Hier in het Nu van Atalanta verdwijnen de dualiteiten aan het einde van de tegengestelde polen en vervullen warm ingekapselde, kleurende bogen onze zielen met herboren, afgestofte, vernieuwde, creatieve intenties om in rust dichterbij ons ware zelf te blijven. Wij zien dat het juiste pad heel dichtbij is. Zo dichtbij als het puntje van onze neus. Nanette, Mieke, Antoinette, Matty en Jessica lieten ons deze eerste stappen zetten op wie weet de ontluikende weg van verlichting. En zo wezen zij en wij samen elkaar de vernieuwde weg om ferm een stap te zetten in ons leven van Nu.
Wij willen jullie allemaal in liefde danken voor dit cadeau wat jullie ons ieder afzonderlijk op jullie geheel eigen wijze hebben geschonken. Deze woorden zijn onze dank voor jullie.
En zo was er geen enkel probleem meer in het momentum van het Nu. Dank je wel en dank aan ons samen, Ron namens de septembergroep 2007
Voor het eerst heb ik na een cursusachtige vakantie het gevoel dat ik er echt iets mee kan en ook zál gaan doen in het dagelijks leven.

Een cadeau voor mezelf. En een uitdaging om alleen naar Spanje te gaan. je boek gaf me het vertrouwen dat ik ervoor moest gaan.Ik heb er een cadeau bijgekregen,

"Ik neem alles mee in mijn hart (ook alle lieve mensen). Ik zou zomaar nog een 3e keer terug kunnen komen ,dat zegt genoeg", Anneke uit Rotterdam.